در مرحله اول و به هنگام جراحی، فیکسچر یا قطعه اصلی، درون استخوان فک قرار می گیرد، سپس روی فیکسچر، اباتمنت متصل می شود و پس از آن بر رویش روکش (پروتز ثابت) گذاشته می شود. بنابراین، بعد از انتخاب دندان مناسب، فیکسچر داخل دهان بیمار گذاشته می شود. پروتزی که روی آن گذاشته می شود متفاوت است و می تواند ثابت یا متحرک باشد. انجام کلیه مراحل ایمپلنتی حدود 3-2 ماه زمان می برد و فرد تحت درمان بعد از انجام عمل کاشت باید صبر کند تا استخوان در اطراف آن کامل شکل بگیرد.

 

 

 

 

اولین قدم برای جایگذاری ایمپلنتها در دهان، بی حس کردن بافت هاست. کاشت فیکسچر طی عمل جراحی و یا با روش بدون جراحی یا پانچ انجام می شود بنابراین در آن امکان دارد که برش بافت هم وجود داشته باشد. ممکن است از بی حسی موضعی و احتمالا آرام بخش  استفاده شود. در هر صورت در حین عمل کاشت، کاملا راحت هستید و احساس درد نخواهید داشت .

 

قدم دوم، دسترسی به استخوان فک است چرا که باید پایه فیکسچر ایمپلنت داخل استخوان فرو برود. برای این منظور ابتدا با بیستوری (چاقوی جراحی) برشی در لثه ایجاد کرده و دو زبانه بافتی در محل کاشت فیکسچر ایجاد می شود. سپس با ابزار دستی (اِلِوِیتور یا الِواتور) هر زبانه بالا زده می شود تا استخوان زیر آن نمایان شود. پس از آن دکتر ایمپلنتولوژیست  استخوان را مورد بررسی قرار می دهد که در بهترین حالت ممکن و شرایط ایده آل آن استخوان باید صاف و مسطح باشد. اگر وضع غیر معمولی مشاهده شود، دندانپزشک با دریل دندانپزشکی استخوان را تغییر می دهد تا به بهترین شکل خود برسد و شرایط مناسب برای جایگذاری ایمپلنت در آن فراهم شود .

 

روش پانچ

اما راه کم تهاجمی تر دیگری هم برای دسترسی به استخوان فک وجود دارد. در این روش دندانپزشک با برش دایره ای شکل کوچکی (به جای زبانه بافتی) ایجاد می کند. برای این کار از پانچ دایره ای استفاده می شود که بخش مدور کوچکی از بافت لثه را بر می دارد .  این مقدار کمی بزرگتر یا هم اندازه  قطر ایمپلنت است. سپس دریل کاری و جایگذاری ایمپلنت انجام می شود. مزیت این برش دایره ای این است که مقدار بافت هایی که صدمه می بینند کمتر بوده و التیام با سرعت بیشتری است. اما تنها در صورتی می توان از این برش کم تهاجمی استفاده کرد که دو شرط زیر وجود داشته باشد: 1- هیچ تردیدی در مورد مناسب بودن بافت لثه و استخوان در محل کاشت ایمپلنتها وجود نداشته باشد. 2- هیچ نگرانی راجع به مناسب بودن موقعیت کاشت فیکسچر وجود نداشته باشد.

تعیین موقعیت ایمپلنتها قدم بسیار مهمی در موفقیت درمان است. پس از ارزیابی استخوان ایمپلنتولوژیست با مته های متفاوت عمل سوراخ کردن استخوان را انجام می دهد. این مته ها قطرها و طول های مختلفی دارند و کار با مته نازک تر شروع می شود و به تدریج قطر مته بزرگتر می شود تا سوراخ ایجاد شده به تدریج پهن شود. ابتدا با مته میله ای شکل مدور کوچک، محل سوراخ نشانه گذاری می شود. این سوراخ راهنما تا بیرونی ترین لایه استخوان می رسد و عمق زیادی ندارد. این کار برای تعیین موقعیت سوراخ راهنما در مرکز محل کاشت دندان، انجام می شود.

 

دریل پایلوت در محل نشانه گذاری شده، ایجاد می شود. این سوراخ قطر کمی دارد. هنگام درست کردن این سوراخ ممکن است ایمپلنتولوژیست از راهنمای پلاستیکی استفاده کند. راهنمای پلاستیکی وسیله ای است که با استفاده از قالب پلاستر دهان بیمار، قبلا تهیه شده است و به تعیین محل دقیق ایمپلنت و مرکز قرار داشتن سوراخ پایلوت و هدایت به موقعیت درست کمک می کند. سوراخی که در این مرحله ایجاد می شود طولی برابر با یک سوم تا نصف طول مورد نیاز برای کاشت ایمپلنتی را دارد.

 

در این مرحله جهت گیری سوراخ اولیه، ارزیابی می شود. برای این منظور پین یا میله مدرج مخصوصی داخل سوراخ قرار می گیرد. این کار به ایمپلنتولوژیست این فرصت را می دهد که جهت و راستای سوراخ را دوباره ارزیابی کند. اگر به نظر می رسد راستای حفره ایجاد شده از راستای مورد نظر انحراف داشته است، از آنجایی که سوراخ کوچکتر از قطر ایمپلنت است و باید پهن تر شود، می توان زاویه آن را در این مرحله اصلاح نمود.

 

در این مرحله از کار، تکمیل حفره انجام می شود و تنظیمات لازم صورت می گیرد. اکنون ابعاد حفره به اندازه طول فیکسچر رسیده است. میله اندازه گیری دوباره در حفره قرار می گیرد تا عمق حفره مشخص شود. در مرحله دریل کردن استخوان این مسئله خیلی مهم است که استخوان نباید زیاد تر از حد مورد حرارت قرار بگیرد. زیرا با بالا بردن دما، ممکن است سلول های استخوانی لطمه ببینند و اصطلاحا بمیرند . همچنین باعث می گردد ایمپلنت به استخوان جوش نخورد و پروسه پیوند استخوان و یکپارچه سازی آن یا اسئواینتگریشن که اصلی ترین و مهم ترین بخش درمان ایمپلنت می باشد؛ با شکست روبرو شود. دکتر ایمپلنتولوژیست برای ممانعت از بالا رفتن دمای استخوان از سرم فیزیولوژی استفاده کند که در این بین مراقب باشد که فشار یا سرعت مته بالاتر از حد مجاز استفاده نکند.

 

هنگام پروسه دریل کردن استخوان برای ایجاد حفره در استخوان برای قرار دادن ایمپلنت، دائما سرم فیزیولوژی سرد و یا محلول آب نمک برای پایین آوردن دما اسپری می گردد. که این کار باعث می گردد که بافت ها هم کمتر صدمه ببینند.

 

 

 

پس از آن که بخش مهم و اصلی جراحی ایمپلنت پشت سر گذاشته شد، دکتر ایمپلنتولوژیست مجددا میله مدرج را داخل سوراخ ایجاد شده قرار می دهد و آن را ارزیابی می کند و برای آخرین مرتبه عمق سوراخ و زوایا و راستای ایمپلنت را بررسی می کند. در بعضی از موارد موقعیت ایمپلنت ممکن است به ساختارهای آناتومی مانند عصب ها، رگ های خونی یا دندان های مجاور نزدیک باشد. در این شرایط ممکن است از عکس اشعه ایکس در مرحله ارزیابی حفره برای بررسی دقیق تر استفاده شود.

 

 

 

ایمپلنتولوژیست با مته هایی که هر یک قطر بیشتری از قبلی دارند، سوراخ را پهن تر می کند تا در نهایت قطر آن به اندازه ایمپلنت برسد. اندازه قطر و طول ایمپلنت بر اساس میزان استخوان موجود در محل کاشت فیکسچر، انتخاب می شود. به طور کلی ایمپلنت بزرگتر بهتر و مقاوم تر است به همین علت تلاش می شود تا حد ممکن ایمپلنت بزرگتری انتخاب شود. هر چه طول و قطر ایمپلنت بیشتر باشد توزیع بار در آن و انتقال آن به استخوان پیرامون مناسب تر خواهد بود. بیشتر ایمپلنت ها 4 میلی متر قطر دارند. بعضی از دندانپزشک ها از ایمپلنت با قطر 3.3 میلیمتری استفاده می کنند که کمترین قطر مطمئن برای ایمپلنت استاندارد است. ایمپلنت های بزرگتر از 4 میلی متر نیز وجود دارد اما به صورت گسترده استفاده نمی شود چون معمولا پهنای استخوان برای این ایمپلنت ها کفایت نمی کند.

 

 

از ایمپلنتهای پهن در محل کشیدن دندان های کرسی که قطر بیشتری دارند استفاده می کنیم . قطر این ایمپلنتها گاها تا 6 میلی متر نیز می رسد .

اکنون مته کاری تمام شده است و دندانپزشک دوباره با میله وضعیت حفره ایمپلنت را ارزیابی می کند تا مطمئن شود عمق و راستای آن درست است.

 

ایمپلنتولوژیست با استفاده از وسیله ای که رزوه ایجاد می کند (قلاویز)، رزوه هایی در سوراخ داخل استخوان ایجاد می کند که متناسب با رزوه های ایمپلنت است. حالا حفره آماده دریافت ایمپلنت است. بعضی از انواع ایمپلنت، خود رزوه کننده هستند و در حالی که داخل سوراخ استخوان پیچ می شوند، لبه های آنها شیارهای مورد نیاز را در استخوان ایجاد می کند بنابراین نیازی به رزوه کردن استخوان ندارند.

رزوه دار کردن حفره ایمپلنت معمولا جهت استخوان هایی با تراکم بالا صورت می گیرد.

 

 

 

بالاخره در این مرحله ایمپلنت یا همان فیکسچر داخل محل حفره ایجاد شده در استخوان فک قرار داده می شود. این کار به طرق مختلفی انجام می شود یا به صورت دستی با آچار مخصوص ایمپلنت که اکثر آنها مجهز به گشتاور سنج هستند و یا با استفاده از دریل دندانپزشکی انجام می شود.

 

در نهایت و در مرحله آخر جراحی دریچه ایمپلنت بسته می شود. دکتر ایمپلنتولوژیست یک کلاهک مخصوص به نام هیلینگ یا پیچ درپوش را روی ایمپلنت پیچ می کند و اصطلاحا ایمپلنت را از محیط بیرون کاملا مهر و موم می کند. پس از آن بافت لثه را که ابتدای جراحی شکافته شده بود به جای خود برمی گرداند و آن را بخیه می زند تا جوش بخورد. یک تا دو هفته برای جوش خوردن لثه بخیه ها می مانند و پس از آن بخیه ها کشیده می شوند. این کشیدن بخیه کاملا بدون درد انجام می گردد. و به این ترتیب عمل جراحی کاشت ایمپلنت به پایان می رسد. اکنون باید چند ماه صبر کرد تا استخوان به ایمپلنت پیوند بخورد و بتواند فشار فک را تحمل کند. معمولا 3 تا 6 ماه طول می کشد تا بتوان روکش دندان را بر روی ایمپلنت نصب کرد. با این حال گاهی صرفا برای زیبایی موقتا روکش دندان روی ایمپلنت قرار می گیرد اما به شکلی تنظیم می شود که کوتاه تر باشد تا فشاری به آن و ایمپلنت وارد نشود. 

قطعات ایمپلنت دندان

سه قطعه برای ایمپلنت دندان وجو دارد

• پایه ایمپلنت: پایه ایملنت یا فیکسچر جایگزین ریشه طبیعی دندان می شود.
• اباتمنت (Abutment) : اتصال دهنده پایه ایمپلنت به تاج. اباتمنت از خط لثه بیرون می زند تا به عنوان پایه ای که تاج مصنوعی به آن وصل می شود عمل کند.
• تاج (Crown): این قسمت ایمپلنت دندان معمولا از جنس سرامیک دندانپزشکی است. ، تاج ظاهری طبیعی و جذاب و نهایی را برای روکش ایمپلنت ارائه می دهد. هیچکدام از قسمتهای ایمپلنت دندان در اثر حمله باکتری ها و هرگونه پوسیدگی بعدی که با دندان های طبیعی یا روکش های معمولی و بریج های دندان تجربه می شوند ، تحت تأثیر قرار نمی گیرند. ایمپلنت های دندانی برای ماندگاری کامل ساخته شده اند.

تفاوت ایمپلنت دندان و روکش دندان

به طور خلاصه ، کاشت دندان و روکش کارهای بسیار متفاوتی انجام می دهند. روکش به دلایل زیبایی و برای حفظ آنچه از دندان طبیعی باقی مانده بکار برده می شود. از ایمپلنت دندان هنگامی استفاده می شود که به دلیل آسیب دیدگی  یا پوسیدگی دیگر دندان قابل نگهداری وجود نداشته باشد . ایمپلنت به عنوان پشتیبان دندان مصنوعی عمل می کند که می تواند شامل روکش ، پل و پروتز دندان باشد.

روکش ها غالباً به عنوان یک کروان نیز گفته می شوند و این به خوبی نقش تاج دندان را ایفا می کند. روکش به عنوان یک کلاه برای پوشش دادن به دندان عمل می کند. پر کردگی از اکریلیک قوی ساخته شده است و بسیار شبیه دندان طبیعی است. روکش ها به دلایل مختلف استفاده می شوند. هنگامی که دندان دچار پوسیدگی شدید شده و دندان کافی باقی نمی ماند تا اقدام به پر کردن آن نمود ، روکش یک انتخاب معقول است.

دلایل دیگر استفاده از روکش می تواند شامل آسیب دیدگی و ناهمواری دندان ها ، تغییر رنگ و شکستگی دندان ها باشد. روکش ها به حفظ دندانهای باقیمانده کمک می کنند و زیباتر به نظر می رسند. بسیار حائز اهمیت است که پس از دریافت روکش دندان، سطح خوبی از بهداشت دهان و دندان حفظ شود ، زیرا ضروری است که دندان زیر روکش و همچنین دندان هایی که در هر طرف روکش قرار دارند حفظ شوند.

ایمپلنت یا روکش دندان

ایمپلنت یا کاشت دندان یک ریشه مصنوعی است که در صورت نیاز به کشیدن دندان به دلیل پوسیدگی یا هر دلیل دیگری ، ریشه دندان طبیعی را جایگزین می کند. ایمپلنت دندان با روکش متفاوت است ، زیرا روکش همانند قسمت بالای دندان است که در دهان قابل مشاهده است.ایمپلنت  همانند ریشه واقعی دندان است که در استخوان فک قرار می گیرد. داشتن ایمپلنت دندان نسبت به داشتن روکش دندانی تهاجمی تر است ، زیرا ایمپلنت دندان در استخوان فک قرار می گیرد ، و با استخوان فیوز شده مانند یک دندان طبیعی عمل می کند. سپس ایمپلنت یک ریشه محکم و پایه ای محکم برای روکش، دندان مصنوعی یا بریج ایجاد می کند. کاشت دندان بهترین انتخاب برای جایگزینی دندانهای طبیعی است. ایمپلنت  ها محکم در فک قرار داده می شوند ، جابجا نمی شوند و لثه ها را دچار ساییدگی نمی کنند. 

محاسن ایمپلنت دندان فوری

اگر تاکنون با مراجعه به دندانپزشک متوجه شده اید که باید یکی از دندان های خود را از دست داده و بکشید ، این یک فکر برای شما آزار دهنده است ، به خصوص اگر یکی از دندانهای جلویی شما باشد. در مواقعی که مجبور به کشیدن دندان خود هستید، دندانپزشک لیستی از گزینه ها را به شما ارائه می کند: دندان مصنوعی متحرک ، بریج های دندانی و ایمپلنت دندان. اگر شما ایمپلنت را انتخاب کرده باشید باید 3 الی 6 ماه برای اتمام مراحل کاشت دندان حوصله داشته باشید .

در تمام این مدت شما یک دندان مصنوعی متحرک موقت ،یا یک روکش موقت دارید و یا جای خالی دندان را دارید. ممکن است این مدت انتظار برای دریافت ایمپلنت ناراحت کننده باشد بخصوص موقعی که اگر دندان جلویی خود را از دست داده باشید. در این مواقع چنانچه شما شرایط لازم برای دریافت ایمپلنت دندان فوری را داشته باشید ، ممکن است متخصص ایمپلنت دندان شما تصمیم بگیرد که از روش ایمپلنت فوری استفاده کند.

ایمپلنت فوری روشی از کاشت دندان می باشد که در آن بلافاصله پس از کشیدن دندان ، پایه فیکسچر در فک استخوان کار گذاشته می شود . ولی دریافت اباتمنت و روکش نیز در طول همان جلسه و یا با فاصه ی حدودا دو هفته ای صورت می گیرد.

ایمپلنت فوری دندان مزیت های زیر را دارد:

• جایگزینی ثابت برای دندان از دست رفته
•  روش جراحی دندان بدون بخیه
• ایمپلنتهای دندان به حفظ ساختار لثه کمک می کند
• کیفیت استخوان ساخته شده دور آن بهتر است
• دردناک نیست

 

سن مناسب برای ایمپلنت کردن :

برای قرار دادنن ایمپلنت باید تا سن 18 سالگی صبر کرد تا اسکلت صورت شکل کامل خود را پیدا کند . در غیر این صورت ممکن است در آینده به خاطر رشد فک و صورت ایمپلنت دندانی کوتاه تر از دندان مجاورش به نظر برسد. در بعضی موارد مثلا اگر چند ایمپلنت دندانی در یک ناحیه کاشته شده باشد و پروتزی به شکل بریج روی ایمپلنت ها نصب شده باشد مقاومت بریج مانع از رشد اسکلتال در آن ناحیه می شود و بنابراین فرد دچار دفرمتی صورت می شود ولی پس از سن 18 سالگی هیچ محدودیتی  وجود ندارد و تا هر سنی  میتوان ایمپلنت دندانی انجام داد.

در سنین پایین تر برای یک دندان می شود ایمپلنت دندانی انجام داد ولی باید پروتز ایمپلنت دندانی بعد از 18 سالگی تعویض شود تا اندازه آن با دندان های مجاور هماهنگی داشته باشد.

در صورتی که ایمپلنتها با طرح ها و قطرها و زوایای مختلف از هم کاشته شوند ، بهتر است که با روکش آن ها به یکدیگر متصل شوند و به صورت گروهی روکش شوند تا اینکه تک تک و به طور مجزا روکش شوند به این علت که میتوانند در تحمل فشارهای جویدن به کمک هم بیایند.

نیاز به جراحی سینوس لیفت برای کاشت ایمپلنت :

سینوس گونه ای حفره خالی در فک بالا است که با کشیده شدن دندان های زیر آن بزرگ می شود و فضای کاشت ایمپلنت را کاهش می دهد. در این موارد باید فضای ایجاد شده با پیوند استخوان پر شود تا بتوان ایمپلنت را در استخوان جدید کاشت به این عمل سینوس لیفت می گویند که به دو صورت انجام میشود.

سینوس لیفت بسته (Close Sinus Lift) :

عمل سینوس لیفت بسته در جاهابیکه حداکثر به سه تا پنج میلیمتر فضا احتیاج است انجام می شود وایجاد فضای بیشتر از آن باید به روش سینوس لیفت باز انجام شود . که این روش همزمان با کاشت ایمپلنت انجام می گیرد و پس از آن حداقل شش ماه باید صبر کرد.

سینوس لیفت باز (Open sinus Lift) :

جراحی سینوس باز در جاییکه به بیش از سه میلیمتر فضا جهت کاشت ایمپلنت احتیاج است انجام می شود و معمولا به نحوی انجام می شود که ابتدا جراحی سینوس انجام شده و پس از گذشت حداقل 4 ماه از زمان جراحی کاشت ایمپلنت در ناحیه سینوس انجام می شود که معمولا این مرحله نیاز به انجام جراحی سینوس بسته نیز دارد .

رادیو گرافی تخصصی ایمپلنت :

رادیوگرافی مورد نیاز جهت تشخیص عرض استخوان (CBCT) است. این نوع رادیوگرافی تصویری سه بعدی از استخوانی که می خواهیم ایمپلنت را در آن قرار دهیم به ما می دهد. با این تصاویر علاوه برعرض استخوان رابطه عصب تحتانی فکی و چانه ای و سینوس ماگزیلا و همین طور زاویه استخوان دیده می شود.

توجه داشته باشید که بهترین رادیوگرافی هم میتواند خطا داشته باشد و نباید صد در صد به آن اکتفا کرد و باید مشاهدات بالینی را نیز به آن اضافه کرد و در صورت نیاز در حین جراحی باید رادیو گرافی تکمیلی صورت گیرد.

معرفی تیپ های مختلف استخوان جهت تخمین طول ایمپلنت :

آشنایی با تیپ های مختلف استخوان در حین کار یک امر تجربی است ما این تجربه را در حین بیرون آوردن دندان پیدا کرده ایم .همین طور در موقع دریل کردن استخوان هم میتوان قضاوت نمود که استخوان از چه نوعی است.

تیپ یک استخوان (Type 1)

این استخوان بسیار متراکم بوده طوری که پیچش ایمپلنت درون آن به سختی انجام  می شود. یس بنا بر این سایز حفره ایجاد  شده باید نزدیک  به  سایز ایمپلنت باشد تا تنش بیش از حد بین فیکسچر ایمپلنت و استخوان وجود نداشته باشد . فشار بیش تر از 60 نیوتن میتواند منجر به عدم خون رسانی شود و در نتیجه ایمپلنت جوش نخورد . بعلاوه اصطکاک بیش از حد فیکسچر با استخوان میتواند موجب ساییده گی فیکسچر ایمپلنت  گردد و در نتیجه اتصال مطلوبی بین  فیکسچر و استخوان ایجاد نمی گردد .

تیپ دو استخوان (Type 2)

این نوع استخوان هم از تراکم بالایی بر خوردار بوده و حفره بایستی به اندازه ایمپلنت ایجاد شود با این تفاوت که دریل آخر فقط در ناحیه کرست استخوان (قسمت فوقانی)  وارد می شود تا ایمپلنت ثبات اولیه مناسبی داشته باشد.

تیپ سه استخوان (Type 3)

این نوع استخوان تراکم کمتری داشته و برای این نوع استخوان باید آخرین دریل حذف شود تا اینکه پیچش فیکسچر باعث افزایش تراکم استخوان شود  و گیر اولیه مناسبی ایجاد شود .

بعضی اوقات استخوان کرست مقاومی دارد ولی نسوج داخلی استخوان ضعیف است  . در این مواقع لازم است دو دریل آخر حذف شوند یا فقط در ناحیه کرست دریل استفاده شود. بنابر این بررسی اولیه استخوان بسیار امر واجب جهت موفقیت همان ایمپلنت محسوب می شود.

تیپ چهار استخوان (Type 4)

این کم تراکم ترین نوع استخوان  است که ازدریل فقط برای ایجاد یک روزنه  جهت ورود فیکسچر استفاده می شود و بقیه حفره توسط استوتوم یا خود فیکسچر ایجاد میشود تا استخوان به اندازه کافی متراکم شود . گاهی در برخی موارد لازم می گردد تا از پودر استخوان هم استفاده کرد.

متخصص ایمپلنت

بهترین متخص ایمپلنتهای دندانی  که مهارت لازم برای انجام ایمپلنت دندان را با کیفیت عالی دارد ، از کجا تشخیص دهیم؟ اولین چیزی که شما باید درک کنید تفاوت بین دندانپزشکان آموزش دیده برای انجام ایمپلنت و متخصص ایمپلنتهای دندانی است. دندانپزشکان عمومی نیز می توانند برای دریافت گواهینامه برای قرار دادن ایمپلنتهای دندان، دوره های آموزشی را طی کنند ، اما آموزش آنها – هرچند هم که کافی باشد – معمولاً به عمق جراحان و پریودنتیست ها نیست. اگر به کاشت دندان نیاز دارید ، بهتر است یک متخصص ایمپلنتهای دندانی را که بیش از یک دندانپزشک عمومی است، انتخاب کنید.

متخصصان ایمپلنتهای دندانی در زمینه کاشت دندان دانش و تجربه بیشتری دارند. کاهش عوارض کاشت دندان ممکن است بهترین دلیل برای انتخاب یک متخصص ایمپلنت دندان به جای یک دندانپزشک عمومی برای انجام عمل ایمپلنت دندان باشد. یک متخصص ایمپلنتهای دندانی هرچه دانش و تجربه بیشتری از یک متخصص دندانپزشکی عمومی داشته باشد ، کاشت دندان عوارض کمتری نیز به همراه خواهد داشت. متخصص ایمپلنت دندان شما باید در زمینه ایمپلنتهای دندانی از آموزش مناسب برخوردار باشد.

متخصص از دانشگاه معتبر

این بدان معناست که یک متخصص ایمپلنت دندان بیش از 300 ساعت آموزش بعد از اخذ دکترای مربوط به موضوع ایمپلنت را گذرانده است. این تخصص در تعداد محدودی دانشگاههای اروپا و آمریکا وجود دارد که معتبرترین آنها آلمان است . وقتی می خواهید یک متخصص ایمپلنتهای دندانی مناسب را برای انجام ایمپلنت خود انتخاب کنید ، ایده خوبی است که از خود متخصص ایمپلنت، افراد حرفه ای و کارمندان کلینیک یا مطب دندانپزشکی سؤالاتی بپرسید. 

آیا ایمپلنتهای دندانی مانند دندان طبیعی است؟

یک سوال متداولی که افراد از ایمپلنتولوژیست می پرسند این است که آیا ایمپلنتها همانند دندان های واقعی هستند یا خیر؟ آیا ایمپلنت می تواند با کیفیت تر از دندان واقعی باشد؟ جواب چندان کوتاه و مختصر نیست و بستگی دارد.  تا جای ممکن ، متخصص کاشت دندان تمام تلاش خود را می کند تا دندان طبیعی شما سالم بماند و آن را حفظ نماید . اگر دندان طبیعی ترمیم شود ، بهتر است که به جای دریافت ایمپلنت دندان، دندان خود را ترمیم کنید. گاهی اوقات  یک دندان طبیعی سالم و قوی بهتر از یک ایمپلنت دندان یا روش دیگر کاشت دندان است.

با این وجود گاهی اوقات ایمپلنتهای دندانی انتخاب بهتری است. به خصوص اگر دندان با پوسیدگی قابل توجهی روبرو باشد. در صورت بیماری لثه شدید و یا پوسیدگی شدید دندان، ایمپلنت می تواند به بیمار کمک کند تا یک شیوه زندگی کلی بهتری داشته باشد. پوسیدگی دندان باعث ایجاد طیف گسترده ای از مشکلات سلامتی از جمله بیماری های قلبی عروقی ، سکته مغزی ، پوکی استخوان و کاهش اثر انسولین در دیابتی ها می شود، به همین دلیل ، در چنین شرایطی ممکن است ایمپلنتلوژیست، روش کاشت فیکسچر را به جای حفظ دندان پوسیده ترجیح دهد.

ایمپلنتهای دندانی چگونه عمل می کنند؟

به طور معمول ، قرار دادن ایمپلنت دندان فقط به یک عمل یک ساعته نیاز دارد. متخصص ایمپلنتهای دندانی ، یک حفره در استخوان فک شما در محلی که باید کاشت دندان انجام گیرد، ایجاد می کند ، سپس فیکسچر را که معمولاً مانند یک پیچ است ، داخل حفره قرار می دهد. این عمل جراحی به راحتی در کمتر از یک ساعت برای یک ایمپلنت قابل انجام است.

اما ممکن است برخی از افراد برای انجام عمل ایمپلنت دندان خود نیاز به جراحی های بیشتری داشته باشند. اگر به بیماری لثه پیشرفته مبتلا هستید ، ممکن است متخصص ایمپلنت دندان ناگزیر باشد عمل جراحی جداگانه ای برای رفع بیماری لثه انجام دهد که شامل کشیدن دندانهای در معرض خطر است. 

یک ایمپلنت دندان جایگزین چند دندان می تواند شود؟

تعداد کاشت دندان مورد نیاز شما به میزان تراکم استخوانی شما و کیفیت کلی آن بستگی دارد. در حالت ایده آل ، یک ایمپلنت از یک دندان پشتیبانی می کند و باعث می شود در هنگام گاز زدن یا جویدن  ، توزیع بیشتری از فشار وارد شده بر دندان انجام شود. با این وجود ، در صورت مناسب بودن کیفیت استخوان و تراکم آن ، می توان از یک ایمپلنت دندان برای حمایت از دندانهای مجاور نیز استفاده کرد و برای دندان اطراف کاشت دندان، از یک پل دندانی استفاده کرد.

آیا ایمپلنتهای دندانی پوسیده هم می شود؟

هرچند کاشت دندان از نظر ظاهری ، احساس و عملکردی شبیه به دندان های سالم و طبیعی هستند اما وقتی صحبت از ترکیب ایمپلنت می شود ، آنها متفاوت هستند.  ایمپلنت دندان مانند دندانهای طبیعی نمی تواند حفره یا پوسیدگی دندان ایجاد کند. با این وجود ، عدم مراقبت صحیح از ایمپلنت دندان هنوز هم می تواند به دلیل سایر عوارض سلامتی ، عدم موفقیت کاشت دندان را در پی داشته باشد. هیچ ایمپلنتی نمی تواند حفره ایجاد کند یا پوسیده شود.   با این حال ، این بدان معنا نیست که بیماران کاشت دندان مجوز مراقبت نکردن از ایمپلنتهای دندان را دارند.

عفونت ایمپلنتهای دندانی

کاشت دندان یک روشی است که یک جسم خارجی وارد استخوان می شود و بنابراین داشتن میزان کمی درد پس از ایمپلنتهای دندان طبیعی و معقول است . اما اگر درد شدید دارید که به دارو پاسخ نمی دهد ، ممکن است دچار عفونت ایمپلنتی دندان شده باشید. همین مساله در مورد داشتن تورم و التهاب در اطراف ایمپلنتها نیز صادق است. تورم و التهاب متوسط بعد از کاشت دندان عادی است . اما اگر میزان تورم بیشتر شود می تواند علامتی برای شروع عفونت ایمپلنت دندان باشد. در صورت عدم درمان عفونت ایمپلنتهای دندانی ، می توان انتظار داشت که عفونت به سایر قسمت های دهان نیز منتقل شود .

پیش از اقدام به درمان ایمپلنت دندان نیز واجب است که وضعیت لثه های بیمار توسط متخصص بررسی شود و در صورت لزوم اقدامات درمانی لازم جهت درمان لثه  ها صورت گیرد. امروزه اثبات شده است که عواملی که منجر به بروز بیماری لثه و نیز بافت های اطراف دندان ها می شوند می توانند بافت های اطراف ایمپلنت را نیز در خطر قرار دهند و باعث عدم موفقیت ایمپلنت دندان شوند. بنابراین برای اطمینان از موفقیت درمان های مربوط به دندان ، پیش از اقدام به هر روش دندانپزشکی اعم از ایمپلنت، کامپوزیت و یا لمینت دندان ، بیماری های لثه باید بطور قطعی معالجه شوند.  ممکن است معالجه بیماری لثه پیش از عمل ایمپلنت دندان، سبب افزایش قیمت ایمپلنت دندان برای بیمار شود.

قیمت ایمپلنتها

متاسفانه بیشتر بیمه های دندانپزشکی هزینه های ایمپلنت دندان را پوشش نمی دهند. برخی از کلینیک های دندانپزشکی با فراهم آوری شرایط ایمپلنت ارزان و ایمپلنت اقساطی سعی در کاهش نگرانی های بیماران از بابت قیمت ایمپلنت را داشته اند. در این زمینه کلینیک دندانپزشکی Dencare خدمات خود را بصورت ایمپلنت اقساطی، ارائه می دهد.

استخوان اطراف کاشت دندان نیز می تواند آلوده شده و نتواند بهبود یابد. این وضعیت نادر است ، اما در صورت بروز  آن، معمولاً خارج کردن ایمپلنت دندان تا زمانی که ناحیه بهبود یابد ، لازم است.

پس از گذشت چند هفته برای بهبودی ، ایمپلنتهای دندانی برای شروع مرحله بعدی آماده است. در مرحله ی دوم کاشت دندان، یک پیوند فلزی کوچک به نام اباتمنت به پایه ی فلزی فیکسچر وصل می شود و پس ازآن روکش دندان روی اباتمنت قرار داده می شود. ممکن است شکاف میکروسکوپی بین اباتمنت و تاج باعث شود که باکتری ها بتوانند در این ناحیه تجمع کنند و در نهایت سبب ایجاد عفونت ایمپلنتهای دندانی شوند ولی این امر بسیار نادر است.

بعد از اینکه ایمپلنت دندان مستقر و روکش دندان روی آن قرار گرفت ، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان ، می تواند منجر به عفونت ایمپلنتهای دندانی شود. ایمپلنتها به همان اندازه ی دندانهای طبیعی احتیاج به مراقبت دارند. درست مانند دندان طبیعی، بدون مسواک زدن و نخ دندان مناسب ، باکتری ها می توانند سبب ایجاد عفونت شوند.

علائم عفونت ایمپلنتهای دندانی

عفونت ایمپلنتهای دندانی را چگونه متوجه شویم؟

در اغلب موارد ادامه ی خونریزی بعد از 24 ساعت پس از قراردادن ایمپلنت، اولین علامت عفونت ایمپلنتهای دندانی می باشد. در صورت بروز عفونت ایمپلنتی در این مرحله برای ادامه ی معالجه باید خونریزی متوقف شود.

داشتن تب پس از جراحی کاشت دندان طبیعی است اما اگر تب بیش از یک روز پس از کاشت دندان دوام داشته باشد می تواند نشانه ای برای عفونت ایمپلنتهای دندانی باشد.

کاشت دندان یک روش جراحی است و بنابراین داشتن میزان کمی درد پس از کاشت دندان طبیعی و معقول است اما اگر درد شدید دارید که به دارو پاسخ نمی دهد ، ممکن است دچار عفونت ایمپلنتهای دندانی شده باشید.

التهاب و تورم

همین مساله در مورد داشتن تورم و التهاب در اطراف فیکسچر نیز صادق است. تورم و التهاب متوسط بعد از کاشت دندان عادی است .اما اگر میزان تورم بیشتر شود می تواند علامتی برای شروع عفونت ایمپلنتهای دندانی باشد. در صورت عدم درمان عفونت ایمپلنتهای دندانی ، می توان انتظار داشت که عفونت به سایر بخش های دهان نیز منتقل شود، حتی در برخی موارد عفونت می تواند به خون سرایت کند و سبب ایجاد وضعیت خطرناکی برای بیمار شود. بنابراین توصیه می شود نسبت به این وضعیت آگاه باشید و در مراحل اولیه ی مشاهده ی التهاب و تورم به متخصص کاشت دندان خود مراجعه کنید تا اقدامات درمانی به موقع و مناسب برای شما صورت بگیرد.

اقدام لازم

اگر در مراحل اولیه ی عفونت ایمپلنتی نسبت به درمان آن اقدام نشود ، معالجه عفونت ایمپلنتهای دندان پس از پیشروی آن با سختی و درد شدید برای بیمار همراه خواهد بود. برای پیشگیری از تشدید عفونت ایمپلنتی دندان ، معمولا متخصص ایمپلنتهای دندانی، سه بار در روز مصرف آنتی بیوتیک ها و دهانشویه های ضد باکتریایی را تجویز می کند. بنابراین تورم و التهاب پس از کاشت دندان را به هیچ وجه نباید نادیده گرفت.قرمزی ناحیه ی کاشت دندان و نیز داشتن ترشحات در ناحیه ی کااشت دندان ، احساس طعم ناخوشایند در دهان و یا داشتن بوی بد دهان می تواند از دیگر علائم عفونت ایمپلنتهای دندان باشد که باید به آنها توجه شود.

بطور کلی عدم توجه به معالجه بیماری های لثه، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، نداشتن تخصص و تجربه ی کافی دندانپزشک در تشخیص محل درست برای قرارگیری کاشت دندان ، استعمال دخانیات، رژیم غذایی سخت بلافاصله بعد از ایمپلنتهای دندان و عواملی از این قبیل می توانند منجر به عفونت ایمپلنتهای دندان شوند و در صورت بی توجهی به آن موجب کاشت دندان ناموفق و شکست درمان خواهد شد.

طول عمر ایمپلنت دندان

بسیاری از افرادی که به دلیل آسیب دیدن دندان هایشان یا کشیدن دندان ، قصد جایگزین نمودن دندان هایشان را دارند گزینه هایی مانند پروتز ، بریج دندان و یا ایمپلنتهای دندان را می توانند برای جایگزین کردن دندان از دست رفته ی خود انتخاب کنند، غالباً این افراد سوال می پرسند که “طول عمر هر کدام از این گزینه ها چقدر است؟ آیا آنها دائمی هستند؟ »یکی از مزایای اصلی ایمپلنت دندان این است که با رعایت بهداشت و مراقبت صحیح دهان و دندان ، ماندگاری ایمپلنت دندان می تواند چندین دهه یا حتی یک عمر باشد. اولین قدم برای ماندن ایمپلنت های دندان برای یک عمر پیروی دقیق از دستورالعمل های مراقبت از ایمپلنتهای دندان است که متخصص ایمپلنتهای دندانی ارئه داده است.

گذاشتن ایمپلنت

گذاشتن ایمپلنت یک فرایند 4 تا 6 ماهه است و در طی این فرایند متخصص ایمپلنتهای دندان شما احتمالا چندین بار شما را معاینه خواهد کرد. دو هفته پس از قرار دادن ایمپلنت دندان ، متخصص ایمپلنتهای دندانی شما به احتمال زیاد می خواهد شما را معاینه کرده تا مطمئن شود که استخوان فک شما در اطراف ایمپلنتها در حال رشد است. متخصص ایمپلنتهای دندانی همچنین می خواهد شما را بصورت متناوب ببیند تا از روند صحیح بهبودی اطمینان حاصل کند، و اگر هرگونه مشکلات ایمپلنتی دندان داشته باشید بتواند اقدامات لازم را به موقع انجام دهد. بنابراین پس از دریافت ایمپلنتها ، مهم است که به طور مرتب معاینات 6 ماهه خود را با متخصص ایمپلنتهای دندانی خود انجام دهید. در این ملاقات ها ، دندانپزشک ایمپلنتهای دندانی شما را به درستی تمیز می کند.

مراقبت ها

علاوه بر تداوم معاینات 6 ماهه ، لازم است هر روز رعایت بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی انجام دهید ، تا بتوانید ایمپلنتهای دندانی خود را برای یک عمر نگه دارید و طول عمر ایمپلنتهای دندان را تضمین کنید. این بدان معنی است که شما باید هر روز به مدت 2 دقیقه دندانها و ایمپلنتهای دندان خود را مسواک بزنید تا طول عمر ایمپلنت خود را افزایش دهید. همچنین برای افزایش طول عمر ایمپلنت دندان واجب است روزی یک بار قبل از مسواک زدن نخ دندان بکشید – به گونه ای که فلوراید خمیر دندان به مدت طولانی تری در دهان باقی بماند. مراقبت های بهداشتی دهان و دندان در همه ی درمان های دندانپزشکی مانند کامپوزیت دندان ، لمینت دندان ، ارتودنسی و ایمپلنت دندان مهمترین فاکتور موفقیت آنهاست

تفاوت ایمپلنتهای دندانی و لمینت دندان

طرح لبخند شاد و زیبا اعتماد به نفس و سلامتی را به شما هدیه می نماید. با این حال ، بسیاری از ما از لبخندمان احساس نارضایت می کنیم. در نتیجه ، ما از لبخند زدن کامل اجتناب می کنیم. ما تمایل داریم خودمان را با افراد مشهور و مدل مقایسه نماییم ، اما آیا می دانید که لبخندهای آنها همیشه طبیعی نیست؟ افراد مشهور مانند تام کروز ، جورج کلونی ، ویکتوریا بکام و سلین دیون – فقط به عنوان نمونه – با آن لبخندهای خیره کننده سفید متولد نشده اند. لبخندهای آنها محصول اعمال زیبایی دندان است ! اگر به دنبال ایمپلنت دندان و روکش های لمینت دندان هستید ، مهم است که تفاوت بین ایمپلنت و لمینت را بدانید تا بهترین انتخاب را داشته باشید. 

عدم موفقیت ایمپلنتهای دندانی

ایمپلنت دندان یک روش بسیار ایمن و مطمئن برای بازگرداندن لبخند شماست. با قرار دادن صحیح و مراقبت های بهداشت دهان و دندان پس از ایمپلنت ، می توانید انتظار داشته باشید که طول عمر ایمپلنت دندان شما بیش از 30 سال به طول انجامد. ایمپلنت دندان دارای 10 سال موفقیت بیش از 98٪ .‍ است. با این حال ، گاهی اوقات ایمپلنتهای دندانی می تواند شکست بخورد. نارسائی ایمپلنت دندان معمولاً به دلیل بهداشت نا صحیح دهان و دندان است که می تواند منجر به عفونت ایمپلنتهای دندان شود (این بیماری به عنوان “پری ایمپلنتایتیس” شناخته می شود). 

آیا ایمپلنت دندان سبب بوی بد دهان می گردد؟

ایمپلنت ها یک راه حل فوق العاده برای دندان های از دست رفته هستند زیرا از نظر ظاهری مانند دندان های طبیعی عمل می کنند. با این حال ،  ایمپلنت دندان اگر به طور صحیح مورد مراقبت قرار نگیرد منجر به تعدادی از مشکلات بزرگ و کوچک دندانپزشکی خواهد شد. یکی از مشکلات دندانپزشکی ناشی از ایمپلنت ، بوی بد دهان است. در ابتدا ، ممکن است تعیین اینکه چرا ایمپلنت دندان شما بوی بد ایجاد می کند ، دشوار باشد. با این وجود چند دلیل وجود دارد که ممکن است ایمپلنت شما باعث بوی بد دهان ایمپلنت دندان شود.

مواد غذایی در میان ایمپلنتهای دندان شما گیر کرده باشد

مسواک زدن و کشیدن نخ دندان نه تنها به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک می کند بلکه به جلوگیری از بوی بد دهان نیز یاری می کند. اگر تکه هایی از مواد غذایی که بین ایمپلنت دندان شما گیر کرده اند ، در دهان باقی بمانند ، غذا شروع به ایجاد بوی وحشتناک در دهان می کند. هرچه غذای بیشتری دردهان باقی بماند ، بوی بد آن نیز بیشتر می شود. ایمپلنت مانند دندان های طبیعی می تواند سبب جمع شدن مواد غذایی در بین منافذ لثه ها شود. در نتیجه ، استفاده از نخ دندان و مسواک زدن بعد از هر وعده غذایی برای از بین بردن مواد غذایی باقی مانده حائز اهمیت می باشد . تجمع مواد غذایی نه تنها در دندان های طبیعی سبب بوی بد دهان می شود بلکه این موضوع در موفقیت روشهایی مانند ایمپلنت ، کامپوزیت دندان و لمینت دندان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

تشکیل پلاک روی ایمپلنتهای دندانی

ایمپلنتهای دندانی شما می تواند همانند دندانهای طبیعی پلاک ایجاد کنند. اگر مرتباً دندانهای خود را تمیز نکنید ، پلاک می تواند سبب بوی بد دهان شود. از همه مهمتر ، ایجاد پلاک می تواند منتهی  به بیماری لثه شود. انواع بیماری لثه ، باعث از بین رفتن ایمپلنتهای شما می شود. در نتیجه ، مهم است که دندان های خود را در تمام مدت روز تمیز نگه داریم. با استفاده از تمیز کردن دهان توسط دهانشویه و شستشوی نمکی می توانید بوی بد ایمپلنتهای دندان و لکه ها را از بین ببرید.

ایمپلنتهای دندان شما عفونی شوند

ایمپلنتهای دندانی به دلایل مختلفی می تواند آلوده شود. یکی از شایع ترین علل عفونت ایمپلنتی دندان است. ایمپلنتهای دندان شل باعث رشد و تعبیه باکتری ها در داخل ایمپلنتها می شود. اگر باکتری ها در مراحل ابتدایی از بین نروند ، کل ایمپلنت را آلوده می کنند.ایمپلنت آلوده بوی تند و زننده ای می دهد. در این مرحله برای از بین بردن بو و درمان ایمپلنت آلوده به کمک متخصص ایمپلنتهای دندانی نیاز خواهید داشت. اگر ایمپلنت دندان شما باعث بوی بد دهان می شود ، می تواند نشانه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان یا چند مشکل دیگر باشد.

ایمپلنت یا روکش آن نباید حرکت کند. اگر هر یک از اجزای ایمپلنت در حال حرکت باشد یا لق باشد ، کل ایمپلنت را از بین می برد و آن را آلوده می کند یا ممکن است پلاک ایجاد شود که به طور موثری قابل حذف نیست. در این صورت لطفاً به یک متخصص ایمپلنتهای دندانی مراجعه کنید تا در اسرع وقت بررسی شود.

ایمپلنت های موفقیت آمیز در فرآیندی به نام استخوان سازی، با استخوان فک ادغام می شوند. اگر ایمپلنت شما جابجا شده باشد نشانه عدم موفقیت این فرایند است. عدم موفقیت ایمپلنت دندان می تواند دلیل بوی بد دهان باشد.

ایمپلنت تمام فک

هنگامی که تمام یا بیشتر دندان های خود را از دست داده اید و می خواهید آنها را به بهترین شکل ممکن جایگزین نمایید،  درمانی که لازم دارید یک عمل جراحی ایمپلنت دندان کامل دهان است. شرایط خاصی وجود دارد که بازسازی کامل دندان با ایمپلنت به شدت منع می شود ، در برخی شرایط ، درمان ایمپلنت دندان برای کل دهان با برخی اقدامات احتیاطی انجام می شود.

آیا همه می توانند به جای دندانهایشان ایمپلنت دندان بگذارند؟

اگر شما علاقه مند به جایگزینی دندان یا دندان های از دست رفته خود هستید ، ایمپلنت ممکن است گزینه ای مناسب برای شما باشد. بیشتر افراد کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دندان هستند. بهترین راه برای تعیین اینکه آیا شما کاندیدای ایمپلنت هستید یا نه ، مراجعه به یک متخصص ایمپلنت است. به احتمال زیاد ، متخصص ایمپلنت برای تعیین اینکه آیا ایمپلنت بهترین راه حل برای شماست یا نه، به دنبال معیارهای زیر و همچنین مکان دندان از دست رفته شما می گردد. یک کاندید مناسب برای ایمپلنت دندان باید موارد زیر را داشته باشد:

صحت عمومی خوب: 

از آنجا که ایمپلنتهای دندانی نیاز به یک عمل جراحی دارد ، مهم است که شما از سلامت خوبی برخوردار باشید. بیمارانی که سیگار می کشند ، مشروبات الکلی می نوشند و یا مبتلا به دیابت هستند ، معمولاً در درمان ایمپلنت دندان میزان موفقیت پایین تری دارند زیرا این شرایط می توانند سلامت دهان را پایین بیاورند ، که این امر بر روند درمان ایمپلنت تأثیر می گذارد.

لثه های قوی و درمان شده:

داشتن لثه های سالم برای حمایت از ایمپلنت دندان ضروری است زیرا که با استخوان فک همراه است. بیماران با ریسک بالای بیماری پریودنتال (لثه) غالباً عدم موفقیت ایمپلنتهای دندانی را تجربه می کنند.

استخوان کافی برای ثبات ایمپلنت در فک:

 برخی از افرادی که استخوان فک خود را از دست داده اند نیز می توانند ایمپلنتهای دندانی انجام دهند ، اما اول از همه استخوان آنها باید با استفاده از روشهای ویژه مانند پیوند استخوان بازسازی شود. از آنجا که ایمپلنت های دندانی با استخوان فک هم جوش می شوند ، چگالی و کیفیت کافی استخوان یکی از مهمترین ملزومات برای موفقیت ایمپلنت است.

انگیزه مراقبت بسیار مناسب از دندانهای ایمپلنت شده و لثه های اطراف آن:

 ایمپلنت دندان نیاز به بهداشت عالی دندان دارد. تعهد به مسواک نمودن و نخ دندان روزانه ، همراه با بازدیدهای دوره ای از دندانپزشک بسیار مهم است. به خاطر داشته باشید که این عادت های بهداشتی در حفظ سلامت و استحکام دندان های خود شما نیز بسیار مهم است. طول عمر ایمپلنت دندان در صورت مراقبت صحیح و منظم از آن می تواند دائمی باشد.

ایمپلنت دندان از چه جنسی ساخته شده است؟

ایمپلنت از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده است. ایمپلنتهای تیتانیومی برای مقاومت در برابر نیروی جویدن روزانه ، بسیار قوی می باشد. به دلیل مستحکم بودن به عنوان ماده ای برای ایمپلنت دندان انتخاب شده است و به آهنربا یا سایر موارد واکنش نمی دهد. تیتانیوم یک ماده سازگار زیستی است که توسط بدن پذیرفته می شود و به عنوان پایه ای قوی و محکم برای جایگزینی دندان ها عمل می کند. استخوان طبیعی شما با پیوند دادن ، یا اتصال خود به تیتانیوم ، ایمپلنت را در محل خود مستحکم نگه می دارد. طبق تحقیقات دندانپزشکی تعداد کمی از بیماران به تیتانیوم حساسیت دارند. یک ماده جایگزین برای ساخت ایمپلنت که هم اکنون در بازار دندانپزشکی وجود دارد زیرکونیوم ( سرامیک) است.

کاشت ایمپلنت به روش پانچ

---

 

 

 

پس از آن که بیمار یک طرح درمانی برای ایمپلنت به روش پانچ دریافت می‌کند در ادامه دندان‌ های جدید ساخته می‌شود. در این مرحله در طول یک روز اشکالات احتمالی دندان‌ های موقت ساخته شده اصلاح می‌شود و سپس دندان ‌ها در محل قرار می‌گیرند (این جلسه درمانی حتی می‌تواند در صورت نیاز شامل کشیدن دندان نیز باشد). بنابراین هنگامی که شما به مطب برای ایمپلنت دندان مراجعه کردید، ایمپلنت های دندان در همان روز در محل خود قرار می گیرند و شما می‌توانید پس از انجام عمل کاشت به خانه برگشته و یک مجموعه دندان موقت داشته باشید که در عمل ظاهر، احساس و عملکرد آن شبیه دندان‌های طبیعی است.

بعد از کاشت به روش پانچ

پس از مدت تقریبی 3 ماه، هنگامی که لثه‌ ها به طور کامل بهبود یافتند و ایمپلنتها به استخوان فرد جوش خوردند، از دندان‌ های جدید بیمار و دهان وی قالب گرفته می‌شود یا اسکن دیجیتال تهیه می شود و بر اساس قالب تهیه شده مجموعه دندان‌ های نهایی و دائمی بیمار ساخته می‌شود تا جایگزین دندان‌ های موقت گردد. انجام این کار به اطمینان از عمر طولانی مدت دندان ‌ها کمک می‌کند و بیشترین پشتیبانی، زیبایی، و کارآیی را برای دندان ‌های بیمار به همراه دارد. در روش پانچ به وسیله یک پانچ، لثه به قطر فیکسچر مورد نیاز  از روی استخوان برداشته می شود و پس از ایجاد حفره در استخوان، ایمپلنت دندان در آن قرار می‌گیرد.

مزیت های روش پانچ

حسن این روش در این است که به علت کم بودن آسیب وارده به استخوان و لثه و همچنین کنار نزدن لثه (که روش متداول قرار دادن ایمپلنت می باشد) تورم، خونریزی، کبودی و درد تقریبا وجود ندارد و نیاز به استفاده از بخیه پس از پایان کار نیست. قرار دادن هر ایمپلنت به طور معمول 15 دقیقه طول می کشد که از  فرآیند پر کردن و عصب کشی دندان کمتر است. پس از قراردادن ایمپلنت دندان در فک معمولا 3 ماه وقت نیاز است تا عمل هم جوشی با استخوان صورت گیرد و عملا ایمپلنت بخشی از بدن شود. پس از 3 ماه درپوش روی ایمپلنت (Cover Screw) برداشته شده و اباتمنت (اتصال دهنده ایمپلنت به تاج آن) بر روی آن متصل می‌گردد که نقش دندان تراش خورده را ایفا می‌کند و پس از آن مراحل قالبگیری یا اسکن دیجیتال و ساخت روکش یک الی دو هفته  طول می‌کشد.

علاوه بر مزایای ذکر شده، کاشت دندان به روش پانج محاسن دیگری نیز دارد، از جمله:

1. عدم نیاز به جراحی
2. مدت زمان درمان کوتاهتر (مانند روش کاشت ایمپلنت قدیمی نیاز به صرف چند ماه وقت نمی‌باشد.)
3. درد، خونربزی و کبودی ندارد.
4. به عروق خونی لثه، صدمه ای وارد نمی‌شود.
5. افرادی که سیگار می‌کشند نیز  می‌توانند از این روش استفاده کنند. (افراد سیگاری در صورتی که برایشان از ایمپلنتهای برند خاص استفاده شود و با توجه به سیگاری بودنشان به شیوه خاص لازم کاشت صورت گیرد نیازی به ترک سیگار نبوده و لازم نیست که محدودیت سیگار کشیدن داشته باشند و می توانند از این روش استفاده کرده و نتایج قطعی را داشته باشند.)
6. بیمار در همان روز کاشت ایمپلنت با دندان موقت به منزل می‌رود.

توصیه‌های زیر را رعایت کنید تا دوران بهبود را بدون مشکل پشت سر بگذارید:

• تا 24 ساعت پس از جراحی دهان را نشویید.
• سیگار کشیدن یکی از علل اصلی عدم بهبود مناسب لثه است: اگر نمی‌توانید سیگار را کنار بگذارید، توصیه می‌کنیم حداقل تا زمان التیام یافتن زخم جراحی سیگار نکشید، چون دخانیات روند بهبود دهان را به تاخیر می‌اندازد.
• حتی‌الامکان سعی کنید غذا با ناحیه جراحی تماس پیدا نکند. دهان را پس از خوردن غذا بشویید و ناحیه جراحی را تمیز نگه دارید.
• تا دو روز پس از جراحی فقط غذاهای نرمی مانند سوپ یا پوره میل کنید.
• اگر آنتی بیوتیک برایتان تجویز شده است، حتماً دوره درمان را کامل کنید.
• اگر درد یا ورم داشتید و پس از سه تا چهار روز تشدید شد، برای معاینه به کلینیک مراجعه کنید.
• رعایت بهداشت دهان و دندان: موفقیت جراحی ایمپلنت در گرو رعایت بهداشت دهان و دندان است
• مسواک زدن بقیه دندان‌ها را از  عصر روز جراحی شروع کنید. تا دو روز پس از جراحی به ناحیه ایمپلنت دست نزنید و پس از این مدت آن را تاجایی که به شما اجازه می‌دهد، با احتیاط تمیز کنید.
• 24 ساعت پس از جراحی از دهانشویه کلرهگزیدین استفاده کنید و تا یک هفته حتماً روزی دو یا سه بار دهانشویه در دهان بگردانید.
• از مسواک برقی یا واتر جت استفاده نکنید.
• به صورت متناوب به دندانپزشک مراجعه کنید تا ایمپلنت کاملاً تمیز و بدون جرم باقی بماند.

قیمت ایمپلنت به روش پانچ چه مقدار می باشد؟

---

کاشت ایمپلنت به روش پانچ، جدیدترین روش کاشت دندان می‌باشد. این روش محاسن بسیاری را برای بیماران به همراه دارد، از جمله آسیب ندیدن استخوان فک و عروق خونی، طول دوره درمان کوتاه، نحوه و روش کاشت دندان بدون درد و خونریزی. عوارض کاشت دندان به این روش صفر است. ایمپلنت دندانی با این روش، برای تمام طول عمر ماندگاری و دوام خواهد داشت.

هر روش درمانی کاشت ایمپلنت با یک جلسه مشاوره در کلینیک دندانپزشکی شروع می‌شود. در جلسه مشاوره هزینه ایمپلنت دندان، متخصصان ما یک طرح درمانی سفارشی با توجه به شرایطتان برای شما طراحی می‌کنند و به این ترتیب شما می‌توانید از هزینه و قیمت دقیق ایمپلنت دندان آگاهی پیدا کنید.

برای دریافت مشاوره و آگاهی از هزینه‌های کاشت دندان و ایمپلنت قسطی می توانید از طریق شماره‌های مندرج در سایت با مشاورین کلینیک دندانپزشکی تماس بگیرید.

تفاوت ايمپلنت با ديگر روش ‌های درمان بی دندانی

---

از دست رفتن يک دندان:

وقتي يک دندان از دست رفته یا کشیده شده باشد در اين حالت راه حلی که بیشتر افراد استفاده می کنند بريج دندان است که در آن دندان های مجاور ناحيه دندان از دست رفته برای جايگزينی آن دندان تراش داده می‌شود. اين روش باعث پوسيدگی دندان‌ های مجاور به دليل تراش شان می‌گردد. همچنين تحليل تدريجی استخوان فک را در بر دارد. به طور کلی وقتی که نیروی جویدن به مغز استخوان انتقال نیابد تحریکی جهت استخوان سازی هم صورت نمی گیرد و در نتیجه به علت عدم باز تولید استخوان نما ی کلی کاهش و تحلیل استخوان محلی است که دندان کشیده شده است . پيشنهاد ما برای برگرداندن زيبایی و دندان از دست رفته استفاده از ايمپلنت دندان می‌باشد که بدون آسيب رساندن به دندان‌ های مجاور می‌توان يک دندان را جايگزين نمود.

 از دست رفتن چند دندان:

وقتی تعداد زيادی از دندان‌ ها از دست رفته باشد راه حل مرسوم و معمول قدیمی استفاده از پلاک متحرک پارسيل است که دارای معايبی چون سنگينی، فشار گيره‌ ها به دندان ‌های پايه، لق شدن دندان‌ های مجاور و مستعد شدن دندان‌ ها برای پوسيدگی می‌باشد. پيشنهاد ما استفاده از چند پايه ايمپلنت با توجه به نظر دندانپزشک متخصص جهت ايجاد دندان ثابت می‌باشد.

 از دست رفتن کل دندان ها:

راه حل مرسوم و متداول قدیمی استفاده از پروتزهای کامل متحرک است که مشکلاتی از قبيل لقی، احساس نکردن طعم غذا و سختی تکلم و … را دارد. جهت برطرف کردن اين مشکل به دو روش می‌توان با گذاشتن ايمپلنت دندن از کاشت ايمپلنت دندان بهره برد:

1.  اولین روش استفاده از چهار ایمپلنت با قطر 2 میلیمتر است در کسانی که استخوان‌ها به شدت تحلیل رفته دارند از این ایمپلنت‌ها پس از قرارگیری در فک، 4 سرتوپی شکل بیرون از لثه می‌ماند که به وسیله 4 کاسه قرار گرفته داخل دندان به آن متصل می‌شود و گیر بسیار زیادی به دست دندان می‌دهد کل این پروسه در یک جلسه 2 ساعته انجام می پذیرد.
2.  روش دوم استفاده از تعداد 8 ایمپلنت در فک بالا و 6 عدد در فک پائین و ساخت پروتز دندان ثابت بر روی این 14 ایمپلنت می‌باشد که به فرد روکش های دندانی ثابتی را می‌دهد.

ایمپلنت همه دندان ‌ها (قوس کامل فک)

---

 

اغلب اوقات کاشت ایمپلنت همه دندان ‌ها برای کارگذاشتن دندان مصنوعی یا دندان‌ های افتاده انجام می‌شود که به عنوان عمل All On 4 برای ایمپلنت‌های دندانی تیتانیومی جهت پایه کردن فک بالا و پایین شناخته می‌شود. این ایمپلنت‌ها یک فونداسیون و پایه قوی برای دندان‌ های مصنوعی که در یک عمل مجزا به صورت دائمی در دهان کاشته می‌شوند تأمین می‌کند. ویژگی‌های این نوع ایمپلنت به شرح زیر می‌باشد:

•  بازسازی قوس کامل فقط با 4 ایمپلنت: دو ایمپلنت مستقیم قدامی و دو ایمپلنت با زاویه 45 درجه در قسمت خلفی
• عملکرد فوری (پل ثابت موقتی): برای بیمارانی که شرایط لازم برای قرار دادن ایمپلنت‌های فوری را دارند.
• عمل‌ها و فرایندهای پیوندی

پیوند استخوان با کج کردن ایمپلنت‌های خلفی نباید انجام شود و در این گونه موارد باید از استخوان موجود استفاده شود.

سوالات متداول کاشت دندان

---

آیا کاشت دندان محدود به سن خاصی است ؟

خیر، هیچ سنی برای کاشت دندان دیر نیست و عارضه‌ های انگشت‌شماری مانع از کاشت دندان می‌شود. هر فردی از جوان 18 ساله گرفته تا پدربزرگ یا مادربزرگ 90 ساله می‌تواند متقاضی کاشت دندان باشد.در سنین زیر 18 سالگی که هنوز رشد استخوان فک کامل نشده است هم می توان ایمپلنت انجام داد فقط باید یک نکته را توجه کرد که چون دندان ها به همراه رشد فک جابجا می شوند ولی استخوان اطراف ایمپلنت و خود فیکسچر رشد نمی کنند از دیگر دندان های مجاور به نوعی جا می مانند . بدین معنی که دندانهای مجاور بعد از چند سال بلند تر از دندان ایمپلنت شده به نظر خواهد زسید . برای رفع این مشکل فقط لازم است که روکش ایمپلنت بعد از چند سال تعویض شود و یک روکش جدید هماهنگ با دندان های مجاور کار گذاشته شود . 

این مسئله فقط مشکل کسانی است که زیر 18 سالگی اقدام به کاشت دندان می کنند و کسانی که بعد از این سن کاشت دندان برایشان انجام گیرد نیازی به تعویض روکش نداشته و تا آخر عمر با همان روکش باقی می مانند .

آیا کاشت دندان دردناک است؟

خیر، کاشت دندان نیز مانند پر کردن یا کشیدن دندان یکی از درمان‌های روتین دندانپزشکی است و کمترین دردی ندارد.بیمار فقط نیاز به یک بی حسی ساده دندانپزشکی بوده و کلیه مراحل کار با بی حسی و بدون درد انجام می شود .  اما چون عمل ظریف و دقیق است، زمان‌بر است، به همین دلیل بیمار در صورت تمایل آرام‌بخش دریافت می‌کند.

ماندگاری وعمر ایمپلنت چقدر است؟

اگر به خوبی از ایمپلنت مواظبت کنید، اسکرو ایمپلنت مدتی طولانی، حتی شاید تا پایان عمر در استخوان باقی می‌ماند. دندان پیچ شده به ایمپلنت در معرض سایش و فرسایش طبیعی قرار دارد و به مراقبت‌های دوره‌ای نیاز دارد. به طور کلی ایمپلنت چون از جنس تیتانیوم می باشد که فلزی سخت و زنگ نزن است و دچار پوسیدگی نمی شود می تواند تا آخر عمر با ما باشد و اتفاقی هم برایش نیفتد .

آیا ایمپلنت شبیه دندان طبیعی خواهد شد؟

ایمپلنت‌ کاملاً شبیه دندان طبیعی است، البته به شرطی که به خوبی در استخوان کاشته شود. مهارت جراح دندانپزشک متخصص ایمپلنت باعث می‌شود که دندان کاشته شده با دندان طبیعی مو نزند. اگر نگران هستید که مبادا نتیجه کاشت دندان شما نیز مانند افرادی شود که به خاطر ایمپلنت نامناسب نمی‌توانند به راحتی لبخند بزنند؛ کافی است متخصص ایمپلنت مجربی را انتخاب کنید تا درمان را با خاطری آسوده ادامه دهید. اکثر مشکلات به علت انجام کاشت دندان توسط دندانپزشک غیر متخصص یا بی تجربه رخ داده است.

دندانپزشک ماهر با انجام جراحی پیوند لثه و استخوان و تهیه یک طرح درمانی دقیق احتمال غیرطبیعی بودن نتیجه را از بین می‌برد یا به حداقل می‌رساند. دندان کاشته شده حس بسیار کمی دارد، بنابراین مصنوعی بودن آن را تا حدودی متوجه می‌شوید. با این حال تردیدی نیست که ایمپلنت بسیار بیشتر از جایگزین‌هایی مانند دندان مصنوعی یا بریجها به دندان طبیعی شباهت دارد. دندان‌های کاشته شده نیز غالباً مانند دندان‌های طبیعی فاصله‌دار است و می‌توان بین آنها را نخ کشید. روکشی که به ایمپلنت متصل می‌شود و از بالای خط لثه در دهان دیده می‌شود، شبیه تاج دندان طبیعی است.

علت انجام جراحی پیوند استخوان چیست؟

اگر ایمپلنت کاملاً به استخوان جوش بخورد، عمر بالایی خواهد داشت. اگر استخوان به دلیل عفونت، شکستگی ریشه یا نداشتن دندان برای مدتی طولانی تحلیل رفته باشد، پیوند استخوان ضرورت پیدا می کند تا جراح بتواند ایمپلنت را در موقعیت مناسب قرار دهد و ایمپلنت کاملاً در استخوان قرار گیرد. در چنین شرایطی نتیجه طبیعی‌تری به دست می‌آید و دندان بیش از حد بلند به نظر نمی‌رسد. البته پیوند استخوان فقط تحت شرایط خاص لازم است. معمولا کاشت دندان همزمان با پیوند استخوان انجام می گیرد که نتیجه بهتری را به دنبال دارد .

پیوند استخوان در زمان کشیدن دنان زمانی صورت می گیرد که تابلت استخوانی خارجی دندان کشیده شده بر اثر عفونت دندان یا روش کشیدن دندان غلط و نادرست آسیب دیده باشد . در این صورت این استخوان از دست رفته با پودر استخوان و ممبرین کلاژن باز سازی می شود .

در چه شرایطی عمل لیفت سینوس قبل از کاشت دندان ضرورت می‌یابد؟

اگر یکی از دندان‌های عقب فک بالا را از دست داده باشید، باید بدانید که در این ناحیه استخوان بسیار کمی بین دهان و سینوس هوا وجود دارد و این شرایط برای کاشت دندان مناسب نیست. با انجام عمل لیفت داخلی یا خارجی سینوس می‌توان استخوان کافی را ایجاد کرد. بطور کلی فیکسچر باید کاملا داخل استخوان قرار گیرد و هیچ بخشی از آن نباید در معرض محیط خارج بدن باشد. سینوس ماگزیلا در واقع پر از هوا بوده و بخشی از خارج بدن محسوب می شود .بنابراین باید آنرا بالا داده و با پودر استخوان جایگزین نمود تا ایمپلنتها در داخل استخوان قرار گیرند .

آیا می‌توان کشیدن و کاشت دندان را در یک روز انجام داد؟

بله، این کار ممکن است و بهتر هم هست که این دو کار همزمان صورت گیرد.یعنی دندان را بی حس کرده و کشیده و بلافاصله ایمپلنت را در داخل ساکت دندان کشیده شده قرار می دهیم . این درمان ایمپلنت فوری گفته می‌شود. اگر عفونت شدید باشد، بهتر است پس از کشیدن دندان مدتی صبر کرد و سپس کاشت دندان را انجام داد. معمولا اگر که در استخوان انتهای دندان کشیده شده عفونت و آبسه و چرک باشد نمی توان همان روز کشیدن دندان ایمپلنت را قرار داد و باید دو ماه تا خوب شدن کانون عفونی صبر نمود . هر دو روش امکان‌پذیر است و روش مناسب با توجه به شرایط شما انتخاب می‌شود.

آیا می‌توان روکش را در همان روز کاشت ایمپلنت به آن متصل کرد؟

این کار نیز ممکن است و به آن بارگذاری فوری می‌گویند. اگر ایمپلنت جایگاه محکم و با ثباتی در استخوان داشته باشد و جراح از پایداری آن راضی باشد، روکش موقت روی ایمپلنت گذاشته می‌شود. اگر پیوند استخوان ضروری باشد، ایمپلنت فوری انجام شده باشد یا استخوان کافی وجود نداشته باشد، بهتر است روکش موقت به ایمپلنت جدید متصل نشود تا در این فاصله ایمپلنت به استخوان جوش بخورد و محکم شود.

آیا ایمپلنت به دندان ‌های کناری آسیب می‌زند؟

خیر، ایمپلنت برخلاف بریج به آماده‌سازی و تراش دادن دندان‌های کناری نیاز ندارد. حتی به علت اینکه بار جویدن از روی دندان های مجاور کاسته می شود و بر روی ایمپلنت خواهد افتاد به نفع دندان های مجاور نیز است.

آیا می‌توانم از مینی ایمپلنت‌ که قیمت کمتری دارد، استفاده کنم؟

ما از مینی ایمپلنت فقط به عنوان ایمپلنت موقت استفاده می‌کنیم تا در طول درمان تکیه‌گاه دندان‌ها باشد. با توجه به این که احتمال موفقیت‌آمیز نبودن مینی ایمپلنت یا پس زدن آن بالا است، ما استفاده از آن را توصیه نمی‌کنیم. به طور کلی مینی ایمپلنت ها در سه جا استفاده دارند:

•  با قرار دادن 4 مینی ایمپلنت دندان مصنوعی لق را دردهان ثابت می کنیم
• در درمان ارتودنسی در جایی که نیاز به انکوریج یا لنگرگاه برای حرکت دادن دندان به یک سمت داریم
• در محل های بی دندانی که فاصله دندان های مجاور بسیار کم باشد و ما مجبور به استفاده از ایمپلنتهای با قطر 2 میلیمتر شویم

آیا ایمپلنت را به کسانی که دندان قروچه می‌کنند، توصیه می‌کنید؟

بله، دندانپزشک بایت (وضعیت روی هم قرار گرفتن دندان‌ها) را کنترل می‌کند تا فشار شدیدی به ایمپلنت وارد نشود. دندان قروچه یا براکسیسم عاملی است که قبل از شروع درمان در نظر گرفته و درمان می‌شود، اما مانعی برای کاشت دندان نیست. تنها در کسانی که این مشکل را دارند باید نکات زیر مراعات شود:

•  از برند های خاص قوی ایمپلنت جهت کاشت دندان استفاده شود
• از نایت گارد یا محافظ دهانی پس از نصب روکش بر فیکسچر استفاده شود
• روکش ساخته شده باید مسطح بوده و کاسپ نداشته باشد تا نیرو های مخرب جانبی وارد نشود
• در صورت لزوم و نسبت طول تاج با ایمپلنت زیاد بهتر است روکش های چند ایمپلنت مجاور هم را به یکدیگر متصل کنیم.

چرا باید ایمپلنت را جایگزین دندان‌های غایب خلف دهان کرد؟

زمانی که دندان‌های عقب دهان از دست می‌رود، غالباً به تدریج ساییدگی و ترک خوردن دندان‌های جلویی شروع می‌شود. به علاوه بقیه دندان‌ها به سمت فضای خالی دندان غائب حرکت می‌کند. از این گذشته هر چه مدت بیشتری از، از دست دادن دندان بگذرد، استخوان بیشتر تحلیل می‌رود. اصولا دندان های جلویی جهت تکلم و زیبایی و گاز زدن است ولی فشار اصلی جویدن را دندان های عقبی تحمل می کنند .

در مواردی که ایمپلنت به خوبی به استخوان جوش نخورد، چه باید کرد؟

دندانپزشک وضعیت را ارزیابی می‌کند و غالباً ایمپلنت دیگری را در استخوان قرار می‌دهد که این بار هزینه‌ای برایتان نخواهد داشت. ایمپلنت دوم ممکن است به مقداری پیوند استخوان نیز نیاز دارد. احتمال پس زدن ایمپلنت به میزان 2 تا 4 در صد وجود دارد، اگرچه این مشکل به ندرت اتفاق می‌افتد.

آیا برای عمل ایمپلنت باید به بیمارستان مراجعه کرد؟

خیر، بستری شدن در بیمارستان هزینه گزافی دارد و بیهوشی عمومی نیز دوران نقاهت را طولانی می‌کند. ما برای جراحی کاشت ایمپلنت تزریق آرام‌بخش درون وریدی را توصیه می‌کنیم. ولیکن در کل عمل کاشت دندان کار لسیار ساده ای است و فقط کافی است که محل کاشت دندان را با بی حسی موضعی بی حس کنیم.

آیا باید تا هنگام جوش خوردن ایمپلنت به استخوان بدون دندان بمانم؟

اگر بخواهید می‌توانید از روکش موقت استفاده کنید. اگر دندان غائب در عقب دهان قرار دارد و مدت طولانی از از دست دادن آن می‌گذرد، روکش موقت ضرورتی ندارد. درهر حال تصمیم با شما است، مطمئن باشید که هیچ‌گاه مجبور نمی‌شوید کلینیک را بدون دندان ترک نمایید.

آیا ایمپلنت‌های دندانی برای کودکان خطر دارد؟

 

با این که استفاده از ایمپلنت‌های دندانی یک روش استاندارد برای جایگزینی دندان‌های دائمی از دست رفته در بزرگسالان است اما گزینه مناسبی برای کودکان محسوب نمی‌ گردد زیرا ایمپلنت‌های دندانی را می‌توان در دهان افرادی که رشد استخوان‌ها و فک آنها به پایان رسیده است کاشت. اگر ایمپلنت‌های دندانی در دهان بیماران جوان قرار داده شود ممکن است در رشد فک اختلال ایجاد کرده و رشد طبیعی دندان‌ های دیگر را متوقف کند. ایمپلنت‌های دندانی به طور مستقیم در استخوان قرار داده می‌شوند و کار نکردن رباط‌ های لثه باعث می‌شود که دندان‌ های طبیعی به طور طبیعی حرکت نکنند. حداقل سن مناسب برای کاشت ایمپلنت‌های دندانی به شرح زیر است:

•  دختران باید حداقل 15 سال داشته باشند.
•  پسران باید حداقل 17 سال داشته باشند.

آیا کاشت ایمپلنت برای خانم‌ های باردار بی‌خطر است؟

با این که کاشت ایمپلنت‌های دندانی یک روش مستقیم و نسبتاً مطمئن و بی‌خطر است اما بهتر است پس از زایمان انجام شود. قبل از انجام این عمل و در حین آن لازم است عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس انجام گیرد. از آنجا که جنین در حال رشد است بهتر است کمتر در معرض این اشعه قرار گیرد. همچنین بیشتر دندانپزشکان داروهایی برای کنترل درد، اضطراب و … تجویز می‌کنند. بعضی از این داروها امکان دارد برای جنین خطرناک باشند. از دوران بارداری خود لذت ببرید و پس از زایمان تحت عمل‌های کاشت ایمپلنت قرار گیرید.

آیا در صورت ابتلا به دیابت می‌توان ایمپلنت کاشت؟

استخوان بیماران مبتلا به پریودنتیت دیابتیک ضعیف شده و باعث ریختن دندان‌های آنها می‌شود. بیماران مبتلا به دیابت تا زمانی که علائم ابتلا به بیماری‌های لثه را دارند نباید ایمپلنت بکارند البته پس از کشیدن دندان ها علائم بیماری لثه نیز حذف می شوند .همچنین ابتلا به دیابت کنترل نشده ممکن است احتمال بروز عفونت‌های پس از انجام عمل جراحی را افزایش دهد.بطور کلی کسی که دیابت کنترل شده دارد و بوسیله دارو قند خونش کنترل می شود فرقی با فرد سالم نداشته و می توان بدون مشکل برایش ایمپلنت گذاشت.

کسانی هم که بیماری قند کنترل نشده دارند یعنی اینکه با وجود مصرف دارو قند خونشان بطور کامل پلیین نمی آید هم با بکارگیری یرند خاصی از ایمپلنت می توان برایشان عمل کاشت دندان را انجام داد.

آیا در صورت استعمال دخانیات می‌توان اقدام به کاشت ایمپلنت‌های دندانی کرد؟

 

سیگار کشیدن از یکی از علل ابتلا به بیماری‌های دهان و دندان مانند بیماری‌های لثه، تحلیل استخوان، افتادن دندان‌ها، ادنتولیسم، پری ایمپلنتیت و شکست کاشت ایمپلنت است. سیگار کشیدن امروزه دیگر مانعی برای کاشت ایمپلنت نمی باشد و با اجرای تکنیک خاص کاشت و بکارگیزی برند های خاص مشکلی برای کاشت ایمپلنت در افراد سیگاری وجود ندارد . احتیاجی هم به ترک سیگار یا نکشیدن آن قبل و بعد ارز عمل نیست.

میزان عدم موفقیت در کاشت ایمپلنت‌های دندانی چقدر است؟

عدم موفقیت در این عمل به معنی شل شدن ایمپلنت است. تحقیقات نشان می‌دهد که از هر 100 ایمپلنت دندانی کاشته شده ممکن است 2 عدد از آنها با شکست مواجه شوند یعنی نرخ شکست در کاشت ایمپلنت‌های دندانی 98 درصد است. همچنین این تحقیقات نشان می‌دهد که از هر 143 درمان اندودنتیک فقط یکی ممکن است با شکست روبرو شود یعنی نرخ موفقیت در این عمل نیز 99.3 درصد است.

چه چیزی ممکن است باعث شکست این درمان شود؟

پری ایمپلنتیت یا عفونت یکی از دلایل اصلی شکست در کاشت ایمپلنت‌های دندانی است. عفونت ممکن است ناشی از عمل جراحی کاشت ایمپلنت‌های دندانی باشد یا پس از انجام کاشت دندان و به دلیل ورود باکتری به دهان ایجاد شود. یک نوع از بیماری‌های لثه، بیماری پری ایمپلنتیت است که می‌تواند باعث تحلیل لثه یا شکست در کاشت ایمپلنت‌ها شود.

همچنین نداشتن لثه چسبنده کراتیزه کافی به میزان حداقل دو میلیمتر تا ایمپلنت باعث کنده شدن این لثه از سطح استخوان و نفوذ باکتری ها به زیر لثه و عفونت ایمپلنت می شود .

آیا ممکن است ایمپلنت دندانی از بین برود؟

اگر ایمپلنت پس از دوره بهبودی، شل شود ممکن است در خطر از بین رفتن قرار گیرد. ایمپلنت‌های دندانی ممکن است قبل از این که آماده باشند تحت فشار و کار جویدن در دهان جایگذاری شوند. فرایند بهبودی استخوان زمان بر است بنابراین اگر در انجام این فرایند عجله کنید امکان دارد باعث از بین رفتن ایمپلنت شود.

چرا ایمپلنت‌های دندانی شل می‌شوند؟

 

یک دلیل شل شدن ایمپلنت‌های دندانی این است که روکش آنها ممکن است شل شده باشد. دندانپزشک ممکن است بتواند آن را پیچ کند یا شاید روکش را تعویض کرده یا یک نیم پایه به ایمپلنت وصل کند. اگر ایمپلنت دندانی حرکت کند این احتمال وجود دارد که استخوان اطراف آن تحلیل رفته باشد . دلیل دیگر آن عدم موفقیت درمان کاشت دندان است.

آیا می‌توان ایمپلنت دندانی را تعویض کرد؟

اگر شما فقط یک دندان را از دست داده باشید، یک ایمپلنت و یک روکش را می‌توان تعویض کرد. یک ایمپلنت دندانی جایگزین ریشه و دندان طبیعی می‌شود. در صورتیکه کاشت دندان توسط فرد ناواردی صورت گیرد و در جای نا صحیخ کاشته شود از لحاظ زیبایی و سلامت لثه مشکل ساز می گردد . بنابراین باید ایمپلنت نابجا را خارج یا explant نموده و یک فیکسچر جدید و در جای درستش قرار داد.

چگونه می‌توان متوجه پیش آمدن عفونت در ایمپلنت دندانی شد؟

 

ویژگیهای عفونت مرتبط با ایمپلنت دندانی مشابه بیماری‌های لثه است که می‌تواند شامل یک یا چند علامت از علائم زیر باشد:

•  لق شدن و شل شدن ایمپلنت
•  قرمز شدن و متورم شدن لثه در اطراف ایمپلنت
•  مزه بد دهان
•  بوی بد دهان
•  درد ضربان دار یا ناراحتی در ناحیه درمان شده
•  درد گنگ در پالپ دندان
•  چرک قابل رویت در ناحیه درمان شده

تورم پس از عمل جراحی کاشت ایمپلنت دندانی چقدر طول می‌کشد؟

پس از انجام عمل کاشت ایمپلنت دندانی باید انتظار تورم متوسط را داشت.البته با روش کاشت ایمپلنت بدون جراحی یا تکنیک پانج تورمی در کار نخواهد بود . اوج تورم 48 ساعت پس از انجام عمل جراحی است و به مدت 5 تا 7 روز ادامه می‌یابد. 24 تا 48 ساعت پس از انجام عمل از بسته یخ روی صورت و در ناحیه درمان شده استفاده کنید تا از تورم جلوگیری شود. یخ را 5 دقیقه روی ناحیه درمان شده قرار داده و 5 دقیقه سپس بردارید.

پس از انجام عمل کاشت ایمپلنتهای دندانی چه رژیم غذایی باید داشت؟

توصیه می‌شود از غذاها و نوشیدنی‌های زیر استفاده کنید:

•  آبمیوه، آب و شیر
• غلات پخته شده مانند جو دوسر یا خامه گندم و ماست
• تخم مرغ، پنیر خامه‌ای و سس سیب
• سوپ خانگی
• گوشت گاو، ماهی پخته شده یا آب پز، مرغ خرد شده

آیا برای انجام عمل کاشت ایمپلنت دندانی از بیهوشی استفاده می‌شود؟

اگر فقط یک یا دو دندان نیاز به کاشت ایمپلنت داشته باشند احتمالاً فقط از بی حسی موضعی استفاده می‌شود. به هر حال، زمانی که کاشت چندین ایمپلنت دندانی باید انجام شود از آرام‌بخش یا بی حسی وسیع تر استفاده می‌شود تا حداکثر راحتی در حین عمل برای بیمار ایجاد شود.در کل برای انجام عمل کاشت دندان نیازی به بیهوشی عمومی نبوده و این بیهوشی عمومی لازم نیست.

ایمپلنت دندان دیجیتالی و راهنمای جراحی دیجیتال

یکی از انواع جدید روش کاشت ایمپلنت، ایمپلنت دیجیتالی می باشد.با ایمپلنت های دندانی دیجیتال، احتمال دارد که دندان موقت خود را در همان روز دریافت کنند. و باید در نظر داشت که بیشتر احتمال دارد که ترمیم تان را سریع تر، به طور متوسط ​​5-7 روز، در مقایسه با  3 ماه  برای روش های سنتی دریافت کنید. یکی از بهترین محاسن ایمپلنت های دندانی دیجیتال این است که این روش زیاد طول نمی کشد. در حالی که عمل جراحی ایمپلنت سنتی برای دو ایمپلنت می تواند 120 دقیقه یا بیشتر طول بکشد، مرحله اولیه عمل جراحی به روش دیجیتال ما را قادر می سازد که تمام جزئیات را قبل از عمل بررسی کنیم و فرآیند را بهینه سازی کنیم.

سی تی اسکن سه بعدی فک

نکته اصلی روش ایمپلنت بدون جراحی، تکنیک های پیچیده رادیوگرافی است که با فناوری رایانه همراه است تا بتواند جراحی دقیق قرار دادن کاشت دندان را انجام داد. تصویربرداری دقیق 3 بعدی یا سی تی اسکن فک امکان ارزیابی دقیق ساختار استخوان ، نقشه برداری از مناطقی که بهترین ترکم استخوان را دارند ، تصمیم گیری در مورد موقعیت دقیق کاشت ایمپلنت و حتی ایجاد پروتز دائمی قبل از جراحی کاشت دندان را فراهم می کند. تکنیک های ایمپلنت می توانند برای تک دندان ، چندین دندان و تعویض تمام دندانها به کار برده شوند ، به ویژه برای موارد بازسازی کامل در بیمارانی که دندانهای خود را از دست داده اند ، و نیز برای بیمارانی که فشار خون بالا دارند، مناسب است. همچنین به دلیل اینکه در این روش  خونریزی کاهش می یابد، در بیمارانی که اختلالات انعقادی دارند توصیه می گردد.

روش بدون جراحی

روش  Flapless  در ایمپلنت دندان یک روش بسیار دقیق است که نیاز به برنامه ریزی زیادی دارد ، از جمله پیش بینی قرار دادن کاشت در یک سی تی اسکن برای کمک به دستیابی به بهترین موقعیت کاشت و زیبایی برای طرح لبخند شما.با این روش می توان اطمینان حاصل کردکه دقیقاً ایمپلنت در زاویه و عمق مناسب در استخوان قرار می گیرد. اگر این روش به طور صحیح انجام نشود ، ممكن است عمل تولید که  روکش را بر روي آن قرار می گیرد ، مناسب نباشد ، لثه (بافت لثه) ممكن است ملتهب شود و زيبايي و کارآیی دندان ها به احتمال زياد تحت تاثير قرار خواهد گرفت.

بسیاری از مردم نگران هستند که روش ایمپلنت دندانی درد داشته باشد، اما با بی حسی مدرن، در طول درمان هیچ ناراحتی وجود ندارد. و با روش ایمپلنت دیجیتال ما می توانیم حتی بیشتر ناراحتی را کاهش دهیم. نیازی به برش نیست و نیازی به بخیه کردن نیز در این روش وجود ندارد. مراحل عمل جراحی دیجیتال همچنین به ما اجازه می دهد که روش را برای به حداقل رساندن اختلالات لثه و فک بهینه سازی کنیم.

روش کاشت ایمپلنت دیجیتالی

ابتدا از بیمار درخواست می گردد که یک نمای سه بعدی از فک تهیه نماید . این نما اصطلاحا CBCT نامیده می شود . رادیولوژی دیجیتال علاوه بر نسخه چاپی یک CD حاوی فایل اطلاعات سه بعدی از موقعیت استخوان فک و اجزا موجود در آن چون عصب و سینوس را مشخص می سازد. 

در مرحله بعد یک اسکن دیجیتال با اسکنر 3Shape از موقعیت لثه ها و دندان ها گرفته شده و یک نمای سه بعدی از خارج استخوان و لثه ها به ما داده می شود . 

سپس اطلاعات  اسکن خارجی و اسکن داخلی را داخل نرم افزار مخصوص طراحی ایمپلنت قرار داده و متخصص ایمپلنت موقعیت فیکسچر ها را با توجه به برند ایمپلنت و قطر و طول آن و موقعیت استخوانی و لثه ها بر روی طرح مشخص می سازد . 

با توجه به موقعیت طراحی شده یک راهنمای جراحی برای اینکه در دهان قرار گیرد و ما را در هنگام جراحی هدایت کند تا ایمپلنتها را در موقعیت از پیش طراحی شده قرار دهیم ساخته می شود . 

حال که می دانیم ایمپلنتها در چه موقعیتی قرار است قرار گیرند پس می توانیم روکش آن را هم از پیش طراحی و بسازیم.

بنابراین در صورتیکه ایمپلنت را با گاید ایمپلنت قرار دهیم و ثبات اولیه لازم را داشته باشد می توان روکشی را که از قبل طراحی و ساخته شده است همزمان بر روی ایمپلنت نصب نمود.

شش حقیق راجع به دنیای ایمپلنت در آمریکا

حقیقت اول: پزشکان برای قرار دادن ایمپلنت دندان نیازی به آموزش جراحی رسمی روی انسان ندارند.

در حقیقت ، یک تولید کننده ایمپلنت بطور خاص برای دندانپزشکانی که مایل به کاشت دندان در طول یک هفته هستند ، سمینارهای آموزشی برگزار می کند. بله این حقیقت دارد ، فقط در 2 روز به دندانپزشكان گواهی آموزش جراحی داده می شود كه می گوید آنها آموزشهای رسمی در دندانپزشكی ایمپلنت جراحی دارند و بنابراین می توانند ایمپلنت دندان را بر روی انسان قرار دهند. متأسفانه ، این دوره ها دندانپزشکان را با توجه به موضوعات انسانی آموزش نمی دهد ، بلکه بر روی ماکت فک های پلاستیکی قرار دارد.

حقیقت دوم: دولت آمریكا احتیاجی به تصویب FDA ندارد كه یك ایمپلنت دندان در جامعه حرفه ای به بازار عرضه کند .

دولت آمریكا دارای یك حكومتی است كه بر دستگاههای زیست پزشکی و اجرای احتمالی آنها در جامعه پزشکی و دندانپزشكی نظارت دارد. به عنوان مثال ، اگر ایمپلنتهای دندانی معیارهای خاصی را که برای جراحی در بدن انسان ایجاد می شود بر اساس ارسال های قبلی توسط سایر تولید کنندگان که دستگاه را آزمایش کرده اند ، رعایت کند ، نظام حاکم اجازه ترخیص کالا از گمرک را به سازنده ایمپلنت اعطا می کند. قانون ترخیص کالا از گمرک  به تولید کنندگان ایمپلنت دندان (و سایر تولید کنندگان دستگاههای زیست پزشکی) اجازه می دهد تا دستگاه خود را بدون نیاز به آزمایش های قبلی بر روی حیوانات یا انسان به بازار عرضه کنند! اگر قبلاً دستگاه زیست پزشکی دیگری با هدف مشابه معرفی شده باشد ، می توان از مدارک مربوط به محصول اولیه برای رسمی شدن ترخیص استفاده کرد.

حقیقت سوم: بسیاری از ایمپلنت ها ، کمبود زمان

رقابت برای بازار ایمپلنت دندان بسیار شدید است و پس از اتمام اختراع ثبت شده  و آزمایش در دستگاه های آزمایش شده که ثابت شده برای استفاده انسانی مناسب است ، برخی از تولید کنندگان  ایمپلنت طراحی این سیستم ها را کپی می کنند. تولید کنندگان ایمپلنت که به دنبال یک جایگاه در بازار رقابتی ایمپلنت دندان هستند ، از طراحی ایمپلنتی که دارای حق ثبت اختراع منقضی شده است ،را کپی می کنند .

جهت صرفه جویی با تغییر جزئی در اینجا و آنجا. این ایمپلنت ها به عنوان کلون (مشابه سازی شده) شناخته می شوند و در نتیجه هزینه بطور قابل قابل توجهی کاهش می یابد. در بیشتر موارد ، این کلون های ایمپلنت کاملاً فاقد مستندات بالینی برای اثبات ادعای سازنده خود را هستند. در حقیقت ، این شرکت ها از متون تهیه شده توسط تولید کننده ایمپلنت که از آنها کپی می کنند استفاده می کنند!

حقیقت چهارم: تولید کنندگان ایمپلنت با ادعاهای دروغین ، مدل های جدیدی را وارد بازار می کنند

برای پیگیر نگه داشتن تولیدکنندگان جدید در زمینه کاشت دندان که دارای سطح موفقیت زیادی هستند ، برخی از شرکتها بخش خاصی از ایمپلنت رقیب را کپی کرده و ادعا می کنند که نتایج با بخش تازه اضافه شده مشابه هستند. از نظر مفهومی این امر منطقی است ، اما در بیشتر موارد ترکیبی از ویژگی های طراحی مسئولیت بهبود برخی از تولید کنندگان ایمپلنت را بر عهده دارد.

با معرفی تحقیقاتی که نشان داده است میزان موفقیت را در سیستم ایمپلنت دیگری بهبود می بخشد (البته با وجود داشتن مدارک بالینی کمی یا فاقد اسناد بالینی) ، تولید کنندگان ایمپلنت می توانند از این طریق مشتری فعلی خود را حفظ بتمایند و بنابراین دندانپزشکان نیازی به نگرانی در مورد خرید سیستم ایمپلنتی دیگری را ندارند.

حقیقت پنجم: شرکت های مشابه ساز به طور مداوم سهم بازار را  از دست می دهند و نتیجه خروج از بازار است.

ایمپلنت دندان ها فلزی بوده و خستگی فلزات جزء لاینفک آنها هستند. تعداد زیادی از تولید کنندگان ایمپلنت که سایر سیستم ها را با اسناد بالینی کافی مشابه سازی کرده اند ورشکسته شده اند و در نتیجه ، دیگر نمی توانند محصول خود را به بازار دندانپزشکی عرضه کنند. در بسیاری از موارد هنگامی که قطعات این سیستم ایمپلنت خراب شوند ، خرید قطعات جایگزین بسیار دشوار یا تقریباً غیرممکن است. این می تواند بیمار را که یک ایمپلنت مشابه سازی شده در فک خود قرار داده بود را با شرایط ناگواری از عدم ترمیم مجدد آن مواجه سازد.

حقیقت ششم: در آمریکا نیازی به متخصصان دندانپزشکی نیست که بیماران  را تحت درمان ایمپلنت دندان قرار دهند.

در حال حاضر بیش از 90 تولیدکننده ایمپلنت دندان وجود دارد که در حال رقابت برای سهم بازار در ایالات متحده هستند. این 90 تولیدکننده ایمپلنتهای دندانی یا بیش از 340 طرح ایمپلنت مختلف موجود دارند !!!! متأسفانه این تعداد رو به رشد است و در 10-20 سال آینده که به اجزا و متعلقات ایمپلنت نیاز باشد ، تشخیص نوع ایمپلنت مورد نظر برای دندانپزشکان بسیار دشوار خواهد بود.